الگویی متفاوت و اسوه اخلاق

به گزارش بهروان نیوز، در این مراسم که به همت انجمن روانشناسی ایران برگزار شد، حمیدپورشریفی، شیوا دولت آبادی، رضاپورحسین، انوشیروان رضایی، حمید یعقوبی و مرتضی زمانی برادر این استاد فقید سخنرانی کردند.

حمید پورشریفی:

من با بزرگان زیادی برخورد و تجربه داشتم اما واقعیت این است که دکتر زمانی الگوی متفاوتی بودند. ترکیبی از تواضع و برجستگی او را منحصر به فرد کرده بود.

روزی دانشجویی روشن دل جهت حضور در جلسات هیات مدیره به انجمن پیام داده بود تا پیشنهاداتی را ارائه دهد. من مخالفت کردم اما دکتر زمانی با همان احترام همیشگی گفتند که وقت من برای همین چیزهاست. این درس جدی‌ای برای من بود که واقعا وقت ما برای همین امور است.

بارها اتفاق می افتاد که در جلسات هیات مدیره نظری متفاوت داشتند و به عنوان رئیس، می توانست حرف خود را پیش ببرد اما با این وجود به حرف همه توجه می کرد.

هرچند او را نداریم اما او در دل ماست. غم از دست دادن او را به تعهد تبدیل کردیم تا بتوانیم الگوهایی مثل دکتر زمانی را نگه داریم.

من کمتر کسی را دیدم که اینطور عاشق علم روانشناسی باشد و تمام وقت و پولش را صرف آن کند.

شیوا دولت آبادی:

یکی از ویژگی های دکتر زمانی، عاشقی بود. به یاد دارم آخرین پیام هایی که دکتر زمانی برای نسل های بعد می گفتند این بود که اگر آدم عاشق باشد می تواند هم لذت ببرد و هم فایده داشته باشد.

انسان هایی که ما به آنها پیش قراول و پیشگام می گوییم، این گونه به وجود می آیند. یکی از افراد پیشگام راه گشا بودن آن هاست. ویژگی دیگر آن ها این است که راه های موجود را هموار می کنند. حمایت از افراد ویژگی دیگر آنهاست که همه این موارد از عشق آنها به کار نشات می گیرد.

مرتضی زمانی:

این یک سال، سال سختی برای ما بود. اما همراهی شما در این مدت در کاهش این آلام به ما کمک کرد.

دکتر در آخرین روزهای زندگی خود، سفارش کرد که مجله روانشناختی را حتما حفظ کنیم.

از دکتر پورشریفی و دکتر خرازی تشکر می کنم که با تلاش های آن ها دکتر زمانی در قطعه نام آوران به خاک سپرده شد.

از دکتر پورشریفی تشکر می کنم که ما را تشویق کردند تا جایزه دو سالانه دکتر زمانی با محوریت پژوهش های آزمایشگاهی را ترتیب دهیم. این جایزه در نهمین کنگره انجمن روانشناسی به 5 نفر اهداء شد.

دکتر زمانی 4 سال به طور مداوم روی کتابشان وقت گذاشتند که بسیار برای او ارزشمند بود. قرار بود اواخر سال 1401 آخرین نسخه آن را ویرایش کنند اما این اتفاق نیفتاد. ما در حال حاضر با همکاری دوستان و خانم داور پناه در حال تلاش برای انتشار هستیم.

دکتر زمانی همچنین بنیان گذار آزمایشگاه حیوانی بود و از من خواسته بود با کمک دکتر حاتمی نیاز های آن آزمایشگاه را فراهم کنیم.

رضا پورحسین:

آن چه که در ذهن از آقای دکتر زمانی متبادر می شود یک شخصیت رشدیافتهِ وارستهِ نجیبِ پردغدغه و در یک کلام استاد و یک معلم است.

بیش از 30 سال با آقای دکتر مانوس بودم، و اختیار شاگردی ایشان را داشتم.

روز به روز پروژه ها در آزمایشگاه ها بیشتر خواهد شد و از جمله کسانی که حیطه آزمایشگاهی را رونق دادند دکتر زمانی بودند.

متاسفانه ما در ایران به وجه ترویجی علم خیلی توجه نمی کنیم؛ حتی در حوزه پژوهش ها، صرفا به پژوهش های علمی-پژوهشی توجه می شود و خیلی به ترویج علم کاری ندارم. ما در عمومی کردن روانشناسی در ایران ضعیف عمل کردیم. یکی از کسانیکه در ترویجی کردن علم روانشناسی و به نوعی توسعه آن زحمت کشید، دکتر زمانی بود که کار کوچکی نیست.

همه باید کمک کنیم تا به نوعی خلا وجودی ایشان را پر کنیم.

انوشیروان رضایی:

ویژگی های دکتر زمانی را می توان در چهار بعد عنوان کرد: اخلاق مداری؛ ایشان اسوه اخلاق بودند. علم گرایی؛ به شدت به علم باور داشتند. آزاد اندیشی و آزاد منشی؛ ایشان به همه افراد فرصت می دادند و به آزادی بیان اعتقاد داشتند. عاشق بودن که سه ویژگی دیگر نشات گرفته از این مسئله بود.

علم گرایی به ویژه از جنبه آزمایشگاهی آن میراثی است که از دکتر زمانی به جا مانده است.

در حیطه علم در مبانی اولیه علم گرایی یا تجربه گرایی یا اثبات گرایی باقی نمانده بودند و مراحل رشد فلسفه علمی را نیز تجربه کرده بودند. ایشان از بحث اثبات گرایی عبور کرده بودند و به رویکردهای جدید انتقادی رسیده بودند.

حمید یعقوبی:

خلاقیت و نوآوری، تواضع، استقلال رای، قدرشناسی، مهربانی و همدلی، عدالت خواهی، صداقت، اصالت، هدفمندی و عاشق بودن از جمله ویژگی های انسان های خودشکوفا استو ما می توانیم دکتر زمانی را جزو انسان های خود شکوفا بدانیم که میتواند برای ما یک الگو و اسطوره باشد تا ما هم راه شان را ادامه دهیم.