اضطراب می تواند بر بسیاری از جوانب زندگی از جمله روی روابط اثر منفی داشته باشد. همچنین اضطراب می‌تواند نه تنها بر عملکرد شما در زندگی روزمره اثر بگذارد، بلکه قادر است توانایی برقراری ارتباط و پیوند با افراد دیگر را نیز مختل کند. داشتن یک اختلال اضطرابی می‌تواند اثرات مختلفی بر روابط داشته باشد. درک اثرات مختلف اضطراب بر روابط، به شما کمک می کند که راه هایی برای مقابله با آن پیدا کنید. در اینجا دوتا از راه هایی که اضطراب از طریق آن منجر به بروز مشکلاتی در حفظ ارتباطات با دیگران می شوند و همچنین راهکارهایی برای مدیریت و هدایت این الگوهای وابستگی ناسالم (با نظارت متخصص سلامت روان) آمده است.
وقتی افراد اضطراب در روابط را تجربه می‌کنند، ممکن است برخی از رفتارها از آن ها سر بزند. از جمله این نشانه ها عبارت‌اند از:
افراد لزوماً تمامی این نشانه ها را تجربه نمی‌کنند و یا به یک میزان نشان نمی دهند. اضطرابی که هر فرد در روابطش تجربه می‌کند اغلب به ماهیت و شدت شرایط اضطرابی او بستگی دارد. افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به احتمال بیشتری مجرد هستند و نرخ طلاق در آن ها بالاتر است.
اضطراب به چند شیوه‌ی کلی بر یک رابطه اثر می‌گذارد. وقتی احساس اضطراب را تجربه می‌کنید، ممکن است با وابستگی مفرط و یا اجتناب مفرط پاسخ دهید. هر دو واکنش قادرند به تعامل و ارتباط شما با دیگران لطمه بزنند.
برخی از افراد مضطرب تمایل شدیدی به نزدیک شدن به شریک عاطفی یا دوستشان و وابستگی مداوم به آن ها برای دریافت حمایت و تأیید دارند. افراد مضطرب، در کنار وابستگی افراطی، خود را مستعد ابتلا به این موارد می بینند:
طالب برقراری ارتباط دایمی بودن (و احساس سراسیمگی در مواقعی که شریک عاطفی یا دوستشان سریع جواب نمی‌دهد). ممکن است افراد دچار اضطراب که در روابط خود وابستگی افراطی دارند، نسبت به کسی که به وی وابسته هستند، خشمگین باشند و رفتاری از خود نشان دهند که برای روابطشان مخرب است.
از سوی دیگر، برخی از افراد برای مقابله با اضطراب خود، از داشتن رابطه پرهیز می‌کنند. شاید آن ها می‌خواهند با بروز ندادن احساسات خود، حرف نزدن یا آسیب‌پذیر نبودن، از داشتن احساسات منفی (مثل ناامیدی یا ناکامی) پیشگیری کنند. شخصی که از داشتن روابط صمیمانه پرهیز می‌کند احتمالاً سرد یا بی احساس و بی عاطفه تلقی می‌شود و یا حتی باوجوداینکه مشتاق نزدیک شدن به بقیه است، دیگران او را به عنوان فردی نچسب و دیرجوش می‌شناسند. مطالعه ای نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از سمت شریک عاطفی خود کمتر حمایت می‌شوند و همین حمایت کم و علایم اضطرابی شدیدتر، احتمال خاتمه‌ی رابطه را افزایش می‌دهد.
اگر اضطراب اثر منفی بر روابطتان دارد، مهم است از یک متخصص سلامت روان مشاوره بگیرید. درمان هایی وجود دارند که می‌توانند در مدیریت اضطراب و بهبود ارتباط و عملکردتان در روابط بین فردی کمکتان کنند:
دارودرمانی اغلب بخش اساسی درمان اضطراب است. با اینکه داروهای تجویزشده برای اضطراب مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین -نوراپی‌نفرین اثر درمانی ندارند، می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند و همنیطور به شما کمک کنند که هنگام کار روی افکار و رفتارهای اضطرابی تحت‌نظر درمانگرتان احساس بهتری داشته باشید. دارودرمانی اغلب زمانی بهترین اثربخشی را دارد که همراه با رواندرمانی باشد؛
روش های مختلفی برای درمان اختلال اضطرابی وجود دارند که درمان شناختی – رفتاری یا به اختصار CBT (cognitive behavioral therapy) ، رفتاردرمانی دیالکتیک و مواجهه‌درمانی از جمله‌ی آن ها هستند. این قبیل درمان ها برای بهبود ارتباطات در روابط نیز مفید هستند. درمانگری که در نوعی از گفتگو درمانی به اسم رفتاردرمانی شناختی متخصص است، می‌تواند روش هایی یادتان دهد که به جای اینکه برای خلاصی از اضطراب به شریک عاطفی تان نیازمند باشید، به خودتان قوت قلب بدهید و به تنهایی اقدامات متفکرانه انجام دهید. اگر احساس می‌کنید در رابطه از هم دور شده‌اید، درمان شناختی – رفتاری، توأم با انواع دیگری از درمان مانند رواندرمانی پویشی نیز می‌توانند مفید باشند. متخصص سلامت روان می‌تواند به فرد کمک کند روابط گذشته و حال و احساسات مرتبط با روابط بین‌فردی را بررسی کند. درمانگر به شما کمک می‌کند تا اثر اضطراب بر روابط خود را نیز درک کنید. مثلاً بررسی عمیق‌تر احساسات می‌تواند راهبرد مناسبی برای افرادی باشد که از برقراری رابطه پرهیز می‌کنند.
علاوه بر کمک های تخصصی، راهکارها و روش هایی نیز وجود دارند که فرد می‌تواند برای کمک به مدیریت احساسات اضطرابی هنگام حضور در یک رابطه به کار ببرد. اگر متوجه شدید در دلبستگی هایتان دچار وابستگی مفرط شده‌اید، یادگرفتن راه هایی برای مقابله با اضطراب و داشتن حس و حال خوب با اتکای بیشتر به خود می‌تواند فشار را از شریک عاطفی یا دوستتان بردارد. مثلاً اگر حس کردید در این روابط دچار خشم یا سوءظن شده‌اید، ابتدا به خود یادآوری کنید که ممکن است این احساسات به واسطه‌ی اضطرابتان ایجاد یا تشدید شده باشد. سپس کمی درباره‌ی حقایقی که نگرانی‌هایتان را تصدیق می‌کنند، فکر کنید تا دیدگاه تازه‌ای به موضوع پیدا کنید. از جمله راهبردهایی که ممکن است به دردتان بخورد عبارت‌اند از:
گاهی اوقات اضطراب، طاقت‌فرسا و ناتوان‌کننده است که می‌تواند برای روابط بسیار زیان‌آور باشد. احساس اضطراب اگر درمان نشود، ممکن است به مرور زمان تشدید شود، بنابراین درخواست کمک بسیار مهم است. اگر علائم اضطرابی‌تان موجب پریشانی شما شده است یا بر جوانب مهم زندگی‌تان از جمله زندگی روزمره و روابط اثر گذاشته است، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید.
دیدگاه‌هایی که حاوی ناسزا و افترا است، به هیچ عنوان پذیرفته نمی‌شوند
برای بهتر و روان‌تر خوانده شدن دیدگاه شما، بهتر است از متن به صورت فارسی استفاده کنید نه با حروف فینگلیش
موارد درگیری با کاربران در پاسخ به دیدگاه دیگر کاربران پذیرفته نمی‌شود