دکتر محمد ابراهیم مداحی، از فعالان صنفی و از چهرههای شناختهشده در عرصه روانشناسی کشور، در بخشی از گفتوگوی تصویری خود به تشریح تاریخچه و اهمیت تأسیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران پرداخت و از مسیر دشوار و پرچالشی گفت که به شکلگیری این نهاد مهم منتهی شد.
از ایدهای فردی تا نهادی ملی
به گفته دکتر مداحی، ایدهی تأسیس سازمان نظام روانشناسی، ابتدا بهصورت کاملاً شخصی و بدون حمایت رسمی مطرح شد. او توضیح داد:
«در آن زمان بسیاری معتقد بودند نیازی به چنین سازمانی نیست، چون انجمنهای علمی و صنفی وجود دارند. اما من تأکید داشتم که اگر این منطق درست باشد، باید سازمان نظام پزشکی یا سایر نهادهای حرفهای مشابه را هم بیفایده بدانیم.»
این رویکرد، به گفته او، ریشه در درک ضرورت «نظاممند شدن» حرفه روانشناسی داشت؛ تا جایی که امروز، سازمان نظام روانشناسی نقشی کلیدی در اعتباربخشی، ساماندهی و دفاع از حقوق حرفهای روانشناسان ایفا میکند.
نمایندگی مردم در ساختار حاکمیتی
مداحی یکی از ویژگیهای متمایز سازمان نظام روانشناسی را حضور نمایندگان سه قوه در ترکیب آن دانست و گفت:
«در شورای مرکزی این سازمان، نمایندگانی از ریاستجمهوری، مجلس و دولت حضور دارند. همین حضور باعث میشود مردم هنگام مراجعه برای خدمات روانشناسی، احساس امنیت و اطمینان کنند که حقوقشان تحت نظارت حاکمیت و در چارچوب قانون حفظ میشود.»
به باور او، این ویژگی، سازمان را به نهادی متمایز در میان ساختارهای صنفی کشور تبدیل کرده است؛ چرا که علاوه بر نقش علمی، بُعد حقوقی و اجتماعی پررنگی نیز دارد.
انتقاد از فراموشی نقشهای اولیه
در بخش پایانی این گفتوگو، دکتر مداحی با لحنی صادقانه و انتقادی یادآور شد که با وجود نقش مؤثر خود در پایهگذاری سازمان، امروز نادیده گرفته شده است:
«در تأسیس این نهاد، از جان مایه گذاشتم؛ اما امروز آنگونه که باید، سهم و نقش مؤسسان مورد توجه قرار نمیگیرد. با این حال آرزو دارم سازمان پابرجا بماند، چون تضعیف آن، تضعیف روانشناسی کشور است.»
او تأکید کرد که بقای سازمان، به معنای حفظ «خانه حرفهای» روانشناسان است و همه اعضا باید برای استقلال و کارآمدی آن تلاش کنند.
یادداشت رسانه | تحلیل تحریریه بهرواننیوز
روایت دکتر محمد ابراهیم مداحی از تاریخچه سازمان نظام روانشناسی، یادآور مسیری پرزحمت اما پُرثمر است؛ مسیری که از یک ایدهی فردی آغاز شد و امروز به نهادی تبدیل شده که مسئولیت پاسداری از سلامت روان جامعه را بر عهده دارد. مرور این تاریخ، تلنگری است به نسل جدید روانشناسان تا بدانند حفظ این دستاورد، وظیفهای جمعی است.
دیدگاههایی که حاوی ناسزا و افترا است، به هیچ عنوان پذیرفته نمیشوند
برای بهتر و روانتر خوانده شدن دیدگاه شما، بهتر است از متن به صورت فارسی استفاده کنید نه با حروف فینگلیش
موارد درگیری با کاربران در پاسخ به دیدگاه دیگر کاربران پذیرفته نمیشود