مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه طول مدت خواب بر سلامت مغز به ویژه در رابطه با خطرات سکته مغزی و دمانس عقل تأثیر می گذارد.
به گزارش بهروان نیوز به نقل از ستاد علوم شناختی، این مطالعه با تجزیه و تحلیل تصاویر مغزی نزدیک به 40000 شرکت‌کننده میانسال نشان داد که خواب کوتاه و طولانی با تغییرات منفی در ساختار مغز مرتبط است.
تغییرات شامل حضور و حجم بیشتر ماده سفید (WMH) و کاهش ناهمسانگردی کسری، شاخص های پیری مغز و خطر دمانس است. این تحقیق بر خواب به عنوان یک عامل کلیدی در حفظ سلامت مغز تاکید می کند و میانسالی را به عنوان یک دوره حیاتی برای تنظیم عادت خواب برجسته می کند.
حقایق کلیدی:
خواب ناکافی، چه خیلی کم و چه زیاد، با افزایش حضور WMH، حجم WMH بیشتر و ناهمسانگردی کسری کمتر مرتبط است.
این تغییرات مغزی با خطرات بالاتر سکته مغزی و دمانس همراه است. این مطالعه بر اهمیت خواب مطلوب (7 تا 9 ساعت) برای سلامت مغز در افراد میانسال تاکید می کند.
مطالعه اخیر نشان می دهد که خواب زیاد یا خیلی کم با تغییراتی در مغز مرتبط است که نشان می دهد خطر سکته مغزی و دمانس را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد.
این تحقیق در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده است.
متخصصان در آزمایشگاه فالکون در دانشکده پزشکی ییل و نویسنده این مطالعه می گویند: شرایطی مانند سکته مغزی یا دمانس عقل نتیجه مرحله نهایی یک فرآیند طولانی است که به طرز غم انگیزی به پایان می رسد. ما می خواهیم یاد بگیریم که چگونه از این فرآیندها قبل از وقوع جلوگیری کنیم.
خواب طولانی (به طور متوسط بیش از 9 ساعت در شب) با ناهمسانگردی کسری کمتر و با حجم WMH بیشتر همراه بود، اما با خطر حضور WMH همراه نبود.
در یکی از بزرگترین مطالعات تصویربرداری عصبی در نوع خود تا به امروز، تیم ییل تصاویر مغزی نزدیک به 40000 شرکت‌کننده سالم و میانسال را بررسی کرد تا ارزیابی کند که چگونه عادات خواب ممکن است بر دو معیار سلامت مغز تأثیر بگذارد: شدت ماده سفید (WMH) که ضایعات روی مغز نشان دهنده پیری مغز و ناهمسانگردی کسری است که یکنواختی انتشار آب را در امتداد آکسون های عصبی اندازه گیری می کند. WMH بیشتر، WMH بزرگتر و ناهمسانگردی کسری کمتر با افزایش خطر سکته مغزی و دمانس همراه است.
محققان دریافتند که در مقایسه با خواب بهینه (7 تا 9 ساعت در شب)، شرکت‌کنندگانی که خواب کوتاه داشتند، خطر بیشتری برای حضور WMH، حجم WMH بیشتر در جایی که WMH وجود دارد، و ناهمسانگردی کسری کمتری داشتند. خواب طولانی (به طور متوسط بیش از 9 ساعت در شب) با ناهمسانگردی کسری کمتر و با حجم WMH بیشتر همراه بود، اما با خطر حضور WMH همراه نبود.
توزو می گوید: «این یافته ها به شواهد فزاینده ای اضافه می کند که خواب ستون اصلی سلامت مغز است. همچنین شواهدی برای کمک به درک اینکه خواب و مدت زمان خواب می تواند یک عامل خطر قابل تغییر برای سلامت مغز در آینده باشد، ارائه می دهد.
محققان می گویند این مطالعه میانسالی را به عنوان زمان مهمی برای تنظیم عادات خواب برای حمایت از سلامت مغز برجسته می کند.
به قول توزو «خواب در حال تبدیل شدن به یک موضوع پرطرفدار است. ما امیدواریم که این مطالعه و سایر مطالعات بتوانند بینشی در مورد اینکه چگونه می‌توانیم خواب بیماران را برای بهبود سلامت مغز در سال‌های آینده اصلاح کنیم، ارائه دهد.
دیدگاه‌هایی که حاوی ناسزا و افترا است، به هیچ عنوان پذیرفته نمی‌شوند
برای بهتر و روان‌تر خوانده شدن دیدگاه شما، بهتر است از متن به صورت فارسی استفاده کنید نه با حروف فینگلیش
موارد درگیری با کاربران در پاسخ به دیدگاه دیگر کاربران پذیرفته نمی‌شود